ΤΟ ΨΕΜΑ της Καλύτερης Ζωής στη ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Η Γερμανία. Η "ατμομηχανή" της Ευρώπης. Η χώρα όπου όλα δουλεύουν. Η χώρα όπου οι κανόνες είναι κανόνες, οι μισθοί είναι μισθοί, και ο πολίτης είναι πολίτης. Η Γη της Επαγγελίας για κάθε απελπισμένο Έλληνα που ζει στο χάος της Ελλάδας, που παίρνει 800 ευρώ, και που ακούει τον πολιτικό να του λέει ψέματα.
"Αν ήμασταν Γερμανία", λέμε. "Να φύγω να πάω Γερμανία", ονειρευόμαστε.
Λοιπόν, ακούστε με προσεκτικά. Εγώ πήγα. Δεν πήγα ως φοιτητής, δεν πήγα για να πλύνω πιάτα, δεν πήγα "να βρω την τύχη μου". Πήγα ως "golden boy". Πήγα ως προγραμματιστής, σε μια τεράστια πολυεθνική, με παχυλό μισθό, με bonus, με όλα τα προνόμια. Ήμουν το "success story" της ελληνικής κρίσης. Ο "εγκέφαλος" που έφυγε και τα κατάφερε. Έζησα και δούλεψα τέσσερα χρόνια στη Γερμανία. Τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Και γύρισα πίσω. Όχι επειδή απέτυχα. Όχι επειδή με έδιωξαν. Όχι επειδή δεν έβγαζα λεφτά. Γύρισα πίσω από επιλογή.
Και είμαι εδώ για να σας πω κάτι που ίσως σας σοκάρει, ίσως σας θυμώσει, ίσως σας κάνει να με πείτε τρελό: Η ζωή στη Γερμανία, για έναν Έλληνα, είναι ένας χρυσός μύθος. Είναι ένα καλοστημένο ψέμα. Είναι ένα παζάρι που κάνεις, και αυτό που δίνεις είναι πολύ, μα πάρα πολύ ακριβότερο από αυτό που παίρνεις.