ΣΗΚΩ δεν θα σταματήσουν μέχρι να βγάλεις τον επιθανάτιο ρόγχο.....!!ΔΕΣ....ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ..ΘΑ ΣΩΘΕΙΣ....!!

Σήκω Έλληνα, που είναι η χαμένη σου Υπερηφάνια, που είναι η χαμένη σου Ανδρεία, που είναι η χαμένη σου Φιλοπατρία, που είναι η χαμένη σου Πίστη στον Θεό. Σήκω Έλληνα, σου πέρνουν το ψωμί από το στόμα. Σήκω Έλληνα, στα πήραν όλα, αλλά δεν θα σταματήσουν, σε θέλουν τελείως υποταγμένο, μέχρι να τους παραδώσεις και την ψυχή σου, μέχρι να βγάλεις τον επιθανάτιο ρόγχο. Γύρνα κοντά στον Θεό σου Έλληνα, γονάτισε μπροστά στον Κύριο και στην Υπεραγία Θεοτόκο, ασπάσου τα ιμάτια της Παναγίας μας και τα σανδάλια του Χριστού μας και πάρε την Ευλογία Τους. Ήρθε η σειρά σου Έλληνα, Κύριος ο Θεός σε καλεί, η Πατρίδα σε καλεί, η Υπερμάχος Στρατηγός σε καλεί, οι Θυσίες και τα Αίματα των προγόνων σου σε καλούν. ΟΙ Αρχαίοι Έλληνες μας έδωσαν τον Λεωνίδα , τις Θερμοπύλες και το Μολών Λαβέ, τον Μέγα Αλέξανδρο και την Ελληνιστική Αυτοκρατορία, τις επιστήμες και την φιλοσοφία. Η Ρωμιοσύνη μας έδωσε τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, και μία Ελληνορθόδοξη Αυτοκρατορία που αντλούσε την δύναμή της από τον Σταυρό του Κυρίου και διήρκησε περισσότερο απο 1000 χρόνια. Ήταν συνδυασμός από οτι πιο αξιόλογο είχε να προσφέρει η ανθρώπότητα, το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα και Πολιτισμό, την διοικητική,στρατιωτική,πολιτική και νομική οργάνωση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και την τελευταία προσθήκη και πινελιά σε αυτήν από τον ίδιο τον Άγιο Τριαδικό Θεό, την Ορθοδοξία, το πλήρωμα του Χριστού. Η Επανάσταση του 1821 μας έδωσε τον Παπαφλέσσα και τον Αθανάσιο Διάκο, το Σούλι και το Μεσολόγγι, το Ελευθερία η Θάνατος. Η Μικρασιατική Εκστρατεία μας έδωσε τον Χρυσόστομο Σμύρνης και τον Μαύρο Καβαλάρη, τον Σαγγάριο και το Αλή Βεράν, την μάχη της Ελλάδας, των Μικρασιατών και των Ποντίων για τα Ιερά και Όσια, για Βωμούς και Εστίες. Ο ΄Β Παγκόσμιος πόλεμος μας έδωσε το Όχι του Ελληνικού λαού και το Έπος του Σαράντα. Η Κύπρος μας έδωσε τον Σολομών Σολωμού και την μάχη του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ. Σήκω Έλληνα, άκου το κάλεσμα της Πατρίδας και του Θεού, ήρθε η ώρα να προσφέρουμε την δικιά μας θυσία στον Βωμό της Πατρίδας και της Πίστης μας, ήγγικεν η ώρα να βροντοφωνάξουμε το δικό μας Μολών Λαβέ, το δικό μας Ελευθερία ή Θάνατος, το δικό μας Όχι. Είναι η σειρά μας αδέρφια να αντισταθούμε, για τον σεβασμό της θυσίας των προγόνων μας και για όσα αυτοί δημιούργησαν και μας πρόσφεραν και έχουμε ιερό καθήκον να διαφυλάξουμε. Για την τιμή της Πατρίδας μας, για το μέλλον των παιδιών μας, για την αγάπη του Χριστού και της Παναγίας μας. Ξύπνα Έλληνα και με την βοήθεια του Θεού, ύψωσε το ανάστημά σου σε αυτούς που καταδιώκουν την Υπεραγία Θεοτόκο και τον Χριστό μας, ύψωσε το ανάστημα σε αυτούς που καταστρέφουν και επιβουλεύονται την Πατρίδα μας, ύψωσε το ανάστημα σε αυτούς που αύριο θα έρθουν να καθίσουν με αυθάδεια στους σβέρκους των δικών μας παιδιών, λες και θα είναι υποζύγιά τους. Είναι Δίκαιος και Ιερός και Ευλογημένος ο αγώνας αυτός, γιατι είναι για μια ακόμη φορά υπέρ Βωμών και Εστιών, γιατί είναι για μια ακόμη φορά υπέρ Πίστεως και Πατρίδας. Σύντριψε τους σύγχρονους Εφιάλτες και Τυράννους. Αυτοί τα πάντα έδωσαν και παρέδωσαν αμαχητί, τα πάντα πούλησαν και πρόδωσαν στους Ευρωπάιους, στους Αμερικανούς, στους Μασόνους, στους Σιωνιστές και όλον αυτόν τον συφερτό. Αυτοί είναι που ετοιμάζονται να δώσουν Γή και Ύδωρ στους Τούρκους, που ετοιμάζονται να παραδώσουν τις ψυχές μας στο βδέλυγμα που υπηρετούν, τον Αντίχριστο, με τα εμβόλια του Bill Gates, με τις κάρτες του Πολίτη, με το τσιπάρισμα. Μακριά από όλα αυτά. Δεν τα χρειαζόμαστε όλα αυτά. Κύριος ο Θεός είναι το Νερό μας, είναι η Τροφή μας, είναι το Οξυγόνο μας, είναι το Φάρμακο στις αρρώστιες του σώματος μας, είναι η Κάθαρσις και ο Αγιασμός της ψυχής μας. Κύριος ο Θεός είναι ο Φύλακας μας, ο Προστάτης μας, ο Λυτρωτής μας, ο Πατέρας μας, ο Δημιουργός μας. Κύριος ο Θεός είναι η Τέλεια Δικαιοσύνη, είναι η Τέλεια Αγάπη, είναι η Ευσπλαχνία, είναι το Μέγα Έλεος. Κύριος ο Θεός είναι η Αρχή, Κύριος ο Θεός είναι και το Τέλος, Κύριος ο Θεός είναι η Αιώνιος Ζωή. Ο Άγιος Τριαδικός Θεός είναι ο κρυμμένος Θυσαυρός, έχουμε πίστη και αγάπη Θεού στις καρδιές μας, τα πάντα μπορεί να μας χαρίσει απλόχερα και σε αυτόν το κόσμο και στον άλλο και να μας σκεπάσει από κάθε κακό. Αν όμως χρειαστεί και την ζωή μας θα δώσουμε για την αγάπη του Θεού και την σωτηρία της Πατρίδος. Τ’ ανδρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δε λογιέται. Όταν έχουμε Πίστη ακλόνητη στον Θεό και την αγάπη για την Πατρίδα μέσα στις καρδιές μας, ούτε ο Χάρος δεν μας σταματάει. Αυτή ήταν η κινητήριος δύναμη της Ελληνορθοδοξίας, του Ρωμιού, μια δύναμη που έκανε την καρδιά του να πάλλεται δυνατά και να κατακαίει τα στήθια του, να λιώνει τα σωθικά του. Συν Αθηνά και χείρα κίνει έλεγαν οι Αρχαίοι Έλληνες. Τι άλλο πρέπει να κάνουμε όμως εκτός από το να ξεσηκωθούμε και να παλέψουμε για να περισώσουμε ότι μπορεί να σωθεί από τις ζωές μας, το μέλλον των παιδιών μας και το μέλλον της χώρας μας? Τί μπορεί να θέλει από εμάς ο Θεός? Πίστη ακλόνητη,ηθική και ενάρετη ζωή, αγάπη για τον Θεό και την Υπεραγία Θεοτόκο, αγάπη για τον πλησίον μας, αγάπη για την Κτίση και όλα τα δημιουργήματα του Θεού. Τότε ο Θεός θα φροντίσει για όλα τα υπόλοιπα. ο Θεός θα φωτίσει τις σκέψεις και τις πράξεις μας για την σωτηρία της Ορθοδοξίας και της Πατρίδας μας, αλλά και ο Ίδιος θα ενεργήσει με τρόπο που εμείς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε για την σωτηρία μας, από το χέρι θα μας πιάσει σαν μικρά παιδάκια και θα καθοδηγήσει τα βήματα μας. Όλα αυτά τα κακά που έρχονται και θα έρθουν, συμβαίνουν λόγω πνευματικής παρακμής και μιας γενικής απαξίωσης αξιών, ηθικών αρχών και των πολιτισμικών μας ριζών (πατρίδα, ιστορία, θρησκεία, οικογένεια). Απαρνηθείτε την αμαρτία, όλα αυτά που μας προσφέρει η άτιμη είναι προσωρινά.Η αμαρτία είναι σαν ένα σοκολατάκι με πικρή σοκολάτα υγείας και με πολύ ωραίο περιτύλιγμα, όλα ωραία και καλά αλλά στο τέλος μας αφήνει μια πικρή γεύση. Είναι η στιγμιαία χαρά της ηδονής, η στιγμιαία χαρά του καταναλωτισμού, η στιγμιαία χαρά του μεθυσιού, η στιγμιαία χαρά από τον τζόγο, η στιγμιαία χαρά από τα ναρκωτικά, η στιγμιαία χαρά οποιασδήποτε ακολασίας, αλλά μετά νιώθουμε πάλι κενοί, πάλι τίποτα δεν μας γεμίζει, παλι δεν είμαστε ευτυχισμένοι. Αυτήν την στιγμιαία χαρά προσφέρει ο διάβολος και αμέσως μετά προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα συναισθήματα μας, να εκμεταλλευτεί τις τύψεις της συνείδησής μας και ότι άλλο μας βασανίζει και να μας οδηγήσει στην θλίψη, στην δυστυχία, στην απελπισία και στην απόγνωση ή και σε ακόμα χειρότερα… Με αυτά τα κάλπικα και ψεύτικα μας παγιδεύει και μας παίρνει το διαμάντι μας, το μαργαριτάρι μας, την ψυχή που μας έδωσε ο Θεός. Όμως είναι πολύ διαφορετικά όταν απολαμβάνουμε όσα μας έδωσε ο Κύριος ο Θεός, ηθικά και ευλογημένα, τηρώντας τα μυστήρια της εκκλησίας, αγαπώντας τον πλησίον μας και όλη την Δημιουργία του Θεού αλλά και τον Κύριο και την Υπεραγία Θεοτόκο. Και πολλά να μην είναι πάλι δεν μας πειράζει γιατί έχουμε μαζί μας αυτήν την φόρα την αγάπη,την γαλήνη, την ειρήνη και την χαρά που μας προσφέρει ο Κύριος ο Θεός. Βλέπεις κάτι φτωχαδάκια, κάτι γεροντάκια που έχουν ελάχιστα και έχουν περάσει τα χίλια μύρια και λαμποκοπάνε τα μάτια τους, αστράπτουν, είναι ήρεμοι και χαρούμενοι. Είναι γιατί έχουν αγάπη και ειρήνη Χριστού μέσα τους. Είμαστε όπως ένα Λουλούδι, δώστου νερό και ήλιο και βγάζει όλη την ομορφιά του, όλη την ευωδία του, ενώ άμα του τα στερήσεις, μαραζώνει και ξεραίνεται μέχρι που πέφτει. Έτσι είναι και η ψυχή του ανθρώπου, κοντά στον Θεό λαμποκοπάει και ευωδιάζει. Η αμαρτία φθείρει ψυχική και σωματική υγεία, μας μαραζώνει, μας κυριέυουν όλα τα άσχημα συναισθήματα, αφήνουμε το ταγκαλάκι να ανέβει και να κάνει ροντέο πάνω μας και αυτό με την σειρά του, κάνει την ζωή μας κόλαση επί Γής. Η αμαρτία μας απομακρύνει από τον Θεό και η ψυχή μας δεν μπορεί να ατενίσει το φώς του Θεού και να λάμψει, δεν μπορεί να λάβει την χάριν του Θεού και να ευωδιάσει. Πρέπει να πολεμήσουμε τον κακό μας εαυτό, την αμαρτία, τα πάθη, τους λογισμούς, τους πειρασμούς. Να βάλουμε αυτά που πρέπει να κάνουμε Πάνω, από αυτά που θέλουμε να κάνουμε, να γίνουμε κυρίαρχοι του σώματος μας, των σκέψεών μας και των επιθυμιών μας και όχι έρμεο των πόθων και των θέλων μας. Εμείς έρμεοι των παθών μας, των πόθων μας, των θέλων μας δώσαμε χώρο στα ταγκαλάκια να χορεύουν σήμερα πάνω μας όσον αφορά τα πνευματικά. Εμείς πάλι έρμεοι των παθών μας, των πόθων μας και τον θέλων μας δώσαμε χώρο και αλωνίζει σήμερα στην Ελλάδα κάθε καρυδιάς καρύδι και κάθε χώρα μας επιβάλλει τα δικά της και κατάντησε η Ελλάδα σκισμένο πουκάμισο. Πρέπει να κάνουμε αγώνα να σηκώσουμε τους εαυτούς μας από τον βούρκο που έχουμε πέσει ατομικά, για να δώσει μετά και ο Θεός να σηκωθούμε σαν κοινωνία και σαν Έθνος. Διότι δεν είναι μόνο οι πολιτικοί και όλοι οι εξωτερικοί παράγοντες που ευθύνονται γι’ αυτό το χάλι σήμερα αλλά ως ένα βαθμό μικρότερο η μεγαλύτερο και ο καθένας μας.

πηγη