Ticker

10/recent/ticker-posts

«Γιατί η Δήλος ΔΕΝ Κατοικείται»!!«Το ιερό νησί της Δήλου– Γιατί απαγορεύθηκε να γεννιέται και να πεθαίνει κάποιος επάνω σε αυτό;»!!ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ

«Γιατί η Δήλος ΔΕΝ Κατοικείται»!!«Το ιερό νησί της Δήλου– Γιατί απαγορεύθηκε να γεννιέται και να πεθαίνει κάποιος επάνω σε αυτό;»!!ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ





«Γιατί η Δήλος ΔΕΝ Κατοικείται»
(Σε αυτό θα δεις και πώς συνεργάζονται με απόλυτη αρμονία -χωρίς τσακωμούς δηλ.- η θεϊκή με την ανθρώπινη πλευρά, έχοντας κι οι δυο για εργαλείο τον νου.)
Λαμβάνω διάφορα μέιλς, τα περισσότερα τα διαβάζω για να μάθω πράγματα γι’ αυτόν που μου τα στέλνει (τι πρεσβεύει, σε τι φάση βρίσκεται κλπ).
Κάποια μου κάνουν ένα κλικ, κάτι μου λέει ότι υπάρχει κάτι στο κείμενο που θα διαβάσω που αφορά εμένα ή που θα βρω μέσα σ’ αυτό κάτι πολύτιμο, μία αλήθεια. Στην 2η κατηγορία ανήκει το μέιλ που έλαβα χθες με τίτλο: «Το ιερό νησί της Δήλου– Γιατί απαγορεύθηκε να γεννιέται και να πεθαίνει κάποιος επάνω σε αυτό;» (Να σημειώσω στο σημείο αυτό ότι εμπιστεύομαι απόλυτα το κλικ που παθαίνω μέσα μου, είμαι απολύτως σίγουρη δηλ. ότι κάτι υπάρχει για να δω/βρω, κι ακόμα κι αν δεν δω τίποτα άμεσα, είμαι απολύτως σίγουρη ότι θα μου ξανάρθει, το ίδιο κλικ, για το ίδιο θέμα, κάποια στιγμή αργότερα.)

Δεν άνοιξα το μέιλ, μου καρφώθηκε το νησί και η απαγόρευση.
Ανάμεσα στις διάφορες δραστηριότητες της ημέρας (μεταξύ μαγειρέματος, αλλάγματος πάνων και μηχανολογικών σχεδίων για την δουλειά -κοινή θνητή η γράφουσα, ούτε ηρωίδα, ούτε αγία), έμπαινα κι έψαχνα στο google πληροφορίες για το νησί.
Εν τάχει, γρήγορες ματιές έριχνα στα κείμενα, έμενα μόνο εκεί που ξαναρχόταν το κλικ. Ακολούθως είδα και κάποια βίντεο, με την ίδια τακτική, γρήγορα, έμενα μόνο όπου ξαναρχόταν το κλικ. Κράτησα τα εξής:
• Οι μόνοι κάτοικοι του νησιού είναι αρχαιολόγοι και αστυνομικοί.
• Και η Άρτεμις γεννήθηκε στο ίδιο νησί, όπου Άρτεμις η θεά του νυχτερινού φωτός. Δεν γεννήθηκε μόνο ο Απόλλωνας, ο οποίος είναι θεός του ημερήσιου φωτός.
• Είναι το πιο φωτεινό σημείο του κόσμου (με μετρήσεις, μαθηματικές).
• «Καθαρό φως, με εξαιρετική διαύγεια κάτω από έναν απέραντο ουρανό και μία στιλπνή θάλασσα, που λειτουργεί σαν τεράστιος ανακλαστήρας». (Αυτούσια το μετέφερα.)

Μέχρι εδώ, όλα τα έκανε η λογική (με την μετάφραση της λέξης «λογική» που έχω κάνει εδώ http://upogia-taxi.blogspot.gr/2016/09/blog-post_7.html), χρησιμοποιώντας τον νου, και έχοντας για βοήθεια/καθοδήγηση τα κλικ της ψυχής (με την μετάφραση της λέξης «ψυχή» που έχω κάνει στο ίδιο -ως άνω- κείμενο).
Τα αφήνω όλα αυτά που ανακάλυψα ψάχνοντας στο ιντερνετ και συνεχίζω τις δουλειές. Όταν ξαναβρίσκω λίγο κενό, θέτω (γράφοντάς τα) τα ερωτήματα: Γιατί παραμένει έως σήμερα (;;;!!) ακατοίκητο το νησί; Γιατί το προστατεύει τόσο ένθερμα η αρχαιολογική υπηρεσία και η πολιτεία, την ώρα που καμία από τις δυο δεν κόφτεται για τα αρχαία που ανά την Ελλάδα ΧΤΙΖΟΝΤΑΙ (πχ στις ανασκαφές του μετρό), ή για τα αρχαία που, με την συγκατάθεσή τους, καταντούν σκουπιδότοποι (πχ. Ελευσίνα); Γιατί επιτρέπεται να πας στο νησί πρωί, αλλά απαγορεύεται να μείνεις το βράδυ; Γιατί ονομάστηκε Δήλος, που σημαίνει φανερό;
Την επόμενη μέρα μου ήρθαν, από μέσα μου, οι απαντήσεις (και παρότι δεν έχω πάει ποτέ στο νησί, μέχρι χθες δεν γνώριζα τίποτα για την ιστορία του, και παρότι ό,τι θα αναφέρω ως απαντήσεις τις ξέρω καθαρά και μόνο από διαίσθηση, παρ’ όλα αυτά είμαι απολύτως σίγουρη ότι είναι η μόνη αλήθεια. Επίσης, αυτός είναι ο τρόπος που αποκτώ τις τόσο απόλυτες πεποιθήσεις/απόψεις μου):
Δεν πρόκειται φυσικά για πύλη (θα ονόμαζαν το νησί Πύλος αν ήταν έτσι χα,χα), ούτε γίνονται τίποτα μαγικά (με αίμα παρθένας και πεντάλφα) τις βραδινές ώρες στο νησί. Αυτό που συμβαίνει είναι απλό: Η ενέργεια σε ανοίγει.
Τι σημαίνει σε ανοίγει; Βλέπεις ΜΟΝΟ και ΟΛΟΚΑΘΑΡΑ (σαν φωτεινή ταμπέλα που αναβοσβήνει) με τα μάτια της ψυχής σου. Σταματά η λειτουργία της λογικής και ακούς ΜΟΝΟ ΜΙΑ φωνή. Μια μόνο και εντελώς ξεκάθαρη. Αυτό συμβαίνει στο νησί της Δήλου τις νύχτες.
(Με παράδειγμα τον αγώνα: ) Αν βρεθείς εκεί βράδυ, με κάποιον «μαγικό» τρόπο θα φύγουν όλες οι λογικές σκέψεις από τον νου σου «μαλακίες είναι όσα έχεις ακούσει για αγώνα, όλοι τον κώλο τους κοιτάνε, ο έλληνας είναι πρόβατο, δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τίποτα, τσάμπα θα ρισκάρεις, κι όσοι το παίζουν μάγκες, ότι και καλά εναντιώθηκαν, κανείς δεν κέρδισε» και θα ακούς ΜΟΝΟ την άλλη φωνή, και ΞΕΚΑΘΑΡΑ, να σου λέει: Είναι χρέος σου να αγωνιστείς, να προτιμήσεις τον θάνατο από την υποδούλωση, ό,τι κι αν χάσεις είναι απείρως λιγότερο από το να χάσεις την πατρίδα σου, πάνω απ’ όλα στέκεται η πατρίς, πάνω κι από την οικογένεια, κι από το σπίτι σου, κι από την δουλειά σου, γιατί χωρίς πατρίδα, χωρίς ελευθερία, χωρίς δημοκρατία, κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει.
Για να αλαφρύνω λίγο την ατμόσφαιρα θα σου πω (αποδεικνύοντας), γιατί όταν θα βρεθείς στο νησί νύχτα θα σου συμβούν όλα αυτά: Προκαλούνται από την ΕΝΕΡΓΕΙΑ!
Σκέψου όταν είσαι σε βουνό, ή στην φύση γενικότερα, όταν κολυμπάς στη θάλασσα κλπ, είσαι πιο ανοιχτός (όχι τόσο λογικός/πραγματιστής), ξεχνιέσαι που λέμε. Η φύση σε παρασύρει, με την ενέργειά της.
Σκέψου τώρα, σ’ ένα νησί όπου έχει καταμετρηθεί η μεγαλύτερη ενέργεια, σε παγκόσμιο επίπεδο, κατά πόσο θα σε επηρεάσει.
Επίσης, δες τον παραπάνω συνδυασμό: φως εξαιρετικής διαύγειας, κάτω από έναν απέραντο ουρανό και μία στιλπνή θάλασσα, που λειτουργεί σαν τεράστιος ανακλαστήρας. Ο συνδυασμός αυτός κάνει την όποια μετρήσιμη ενέργεια τούρμπο.
Σκέψου τώρα κάτι άλλο. Την ημέρα, αν κάτι φοβάσαι, είναι υποφερτό. Όταν έρθει η νύχτα, αυτό που φοβάσαι γιγαντώνεται. (Δεν έχει να κάνει με τις σκιές και τους θορύβους, γιατί το ίδιο ισχύει και: ) Όταν πονάς την ημέρα είναι υποφερτό, όταν έρθει η νύχτα ο πόνος δεν υποφέρεται (δεν παίζουν σκιές και θόρυβοι εδώ). Επίσης, όταν είσαι ερωτευμένος και νιώθεις έλλειψη του αγαπημένου προσώπου, την ημέρα το αντέχεις, την νύχτα μένεις ξάγρυπνος. Επίσης, τα βάσανα που σήμερα έχεις, την ημέρα τα κρύβεις στην υπόγα που έχεις δημιουργήσει μέσα σου για να πετάς τη σαβούρα, το βράδυ όμως, όσο καλά κι αν τα έχεις θάψει, θα βρουν τον δρόμο για να ανέβουν στην επιφάνεια και να σε φάνε, κι είναι ο λόγος που δεν μπορείς να κοιμηθείς.
Να προσθέσουμε τώρα, ότι ΚΑΙ η Άρτεμις γεννήθηκε στο ίδιο νησί. Η θεά του νυχτερινού φωτός! Αν υπολογίσουμε ότι η τούρμπο ενέργεια του νησιού την ημέρα είναι 100, πόσο λες να φτάνει την νύχτα;
Πάμε στην λογική τώρα. Αφού μου τα κατέδειξε αυτά η διαίσθησή μου, άρχισε την επεξεργασία της η λογική (να πω στο σημείο αυτό, ότι παρότι πάντα χάνω στις μάχες μου με την ψυχή -πάντα εκείνη νικάει-, η πλευρά της λογικής μου είναι ΕΞΙΣΟΥ ισχυρή -ισότιμη σε δύναμη. Αν βρω σε αυτά που μου υποδεικνύει το μέσα μου κάποιο σημείο ανακριβές, ή ότι η θεωρία της από κάπου χάσκει, ή ότι είναι μισερή, ή αν δεν αποδεικνύεται με την λογική μου ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΝΣΤΕΡΝΙΖΟΜΑΙ/ΤΗΡΩ/ΤΙΜΩ/ΑΚΟΛΟΥΘΩ! Για να γίνει απόλυτη μία άποψη πρέπει να έχει συμφωνήσει και η πλευρά της λογικής μου.)
Στο ζητούμενο, αφού τα ανέδειξε η ψυχή, τα επεξεργάστηκε ως εξής η λογική: Αν λάβουμε υπόψη ότι η πολιτεία (συμπεριλαμβανομένων και των ιδιοκτητών της Ελληνικής πολιτείας, αυτών που την διατάζουν και τις εντολές τους εκτελεί) θέλουν τον πολίτη 1. έρμαιο, να σέρνεται αδύναμος 2. να αυτομαστιγώνεται, να μην μπορεί να διακρίνει το σωστό 3. δούλο, να έχει ανάγκη όσα του παρέχουν (χρήμα κλπ) για να τηρεί τα συμφωνηθέντα, η θεωρία του ενστίκτου μου είναι μάλλον σωστή. Από την άλλη όμως.. αν αυτός που επισκεφτεί το νησί βράδυ, παρόλο το άνοιγμα, παρότι απόλυτα και ξεκάθαρα την αλήθεια δει, αν όταν γυρίσει σπίτι του, στην πραγματική πραγματικότητά του, που θα τον πλακώσουν ξανά τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει με την λογική, και λόγω αυτού διαγράψει ως μπαρούφες ό,τι είδε στο νησί, αν δηλ. το άνοιγμα δεν του δώσει τίποτα (που το βρίσκω και το πιο πιθανό), τότε δεν έχουν λόγο οι «άρχον» να φοβούνται. Ναι, αλλά το ρισκάρουν λες αυτοί; Είναι 50/50 το ενδεχόμενο, δεν το αποκλείεις. 50/50 όποιος πατήσει βράδυ στο νησί να κανονικά Ξυπνήσει. Το ρισκάρουν λες αυτοί; Κι έτσι δικαιολογείται και η πρεμούρα για την διασφάλιση της απομόνωσης.
Μετά τούτων αποφάνθηκε: ότι σωστά είναι αυτά που ανέδειξε το ένστικτο, και από εκείνη την στιγμή έγινε ΑΠΟΨΗ. Ακλόνητη και ισχυρή. Και για να καταφέρει κάποιος να μου την αλλάξει πρέπει να ΜΟΥ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ -εκείνος να μπει στην διαδικασία να αποδείξει-, ότι το πόρισμά μου είναι αναληθές. Για τον λόγο τούτο, έστειλα στους αρμόδιους σχετική επιστολή, την απάντηση της οποίας με μεγάλη περιέργεια περιμένω να λάβω.
Προς: – Δήμαρχο Μυκόνου
– Μάρθα Φρούντζου, γραφείο νομικού συμβούλου δημάρχου
Κοιν.: – Αρχαιολογικό μουσείο Δήλου
– Παντός υπευθύνου

Παρακαλώ θα ήθελα να μου αποστείλλετε με μειλ στην διεύθυνση ……………………. 1. το νομικό καθεστώς που διέπει την Νήσος Δήλος, σχετικά με την επισκεψιμότητα των πολιτών.
Και πιο συγκεκριμένα 2. θα ήθελα να μου γνωστοποιήσετε τον νόμο που απαγορεύει την διαμονή, αλλά και την απλή διανυκτέρευση των επισκεπτών στο νησί, καθώς επίσης 3. θα ήθελα να μου γνωστοποιήσετε τους λόγους που απαγορεύεται η διαμονή και η διανυκτέρευση, όπως ρητά αναφέρονται στον νόμο που το αφορά.
Στην περίπτωση που το νομικό καθεστώς αφορά 200 σελίδων διατάγματα, παρακαλώ όπως μου σημειώσετε υπερτονίζοντας, τα χωρία/εδάφια, που απαντούν με σαφήνεια στα συγκεκριμένα 2 και 3 αιτήματά μου, ήτοι: 1. τον νόμο που ορίζει ότι απαγορεύεται η διαμονή και η διανυκτέρευση, όπου απ’ αυτόν εξαιρούνται μόνο οι υπάλληλοι της αρχαιολογικής υπηρεσίας και οι ένστολοι και 2. του λόγους, που στον νόμο αναφέρονται.
Πειραιάς 08/09/2016
Στεφανία Λυγερού του Ιωάννη
ΠΗΓΗ


ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Loading...